Սկզբնաէջ      
 
 
        «Երդվում եմ ասել ճշմարտությունը, միմիայն ճշմարտությունը, և ոչինչ բացի ճշմարտությունից»
                                                                                                                                  շարքից
  
     Ակնարկում հիշատակվող բոլոր հանգամանքները, դեմքերն ու դեպքերը հիմնավորված են լրագրական, տեսագրական, փաստաթղթային շռայլ  ապացույցներով և կենդանի վկայություններով: Նյութը չծանրաբեռնելու և ոմանց ապահովության մտահոգությամբ նպատակահարմար գտանք չմանրամասնել որոշ հանգամանքներ և վազանցել այլերը, որոնք միշտ էլ կարող են վերականգնվել ըստ անհրաժեշտության, իսկ շատերը ստուգվել անգամ առանց հեղինակի միջնորդության:  
    Գաղափարական այլ լրացումների և առավել ամբողջացման համար հարկ է դիտարկել ակնարկում հիշատակվող թե ոչ ԷՈՒԹՅԱՆ ողջ գրականությունն ու վերոնշյալ արխիվը, և հատկապես հայրենիքից  Ա.Վարպետյանի արտաքսման և հետապնդումների հետ կապված բոլոր նյութերը: Զի ի վերջո նրա և ԷՈՒԹՅԱՆ ոդիսականները խիստ փոխառնչվում են, ինչպես կնիքն ու կնքադրոշմը: Ուստի, սույն ակնարկը կարող է նաև դիտվել որպես ԷՈՒԹՅՈՒՆ ոգե-գաղափարական ողջ համակարգի (ԷՈԳՀ) 1 և գործունեության յուրօրինակ «Բովանդակություն», ընդունակ երևակելու նաև պատմական տվյալ ժամանակաշրջանի իրադարձություններն ու հայ իրողությունը նույն կնիք-կնքադրոշմ հարաբերակցությամբ, սակայն այս դեպքում` հոգևոր և քաղաքական իրականություններ փոխառնչության մեջ: Այլ խոսքով, նյութը դիտարկել որպես հայ ու նաև այլ մեկ հարթության վրա գտնվող իրականության համայնապատկերում, ժամանակագրական, մասնակի ու զուգահեռ, խորախորհուրդ և ուսանելի խրոնիկա` ներառյալ 1999 թ. հոկտեմբեր  27-ին ՀՀ Խորհրդարանում պետական ոճրագործությունը, շարադրված «ԱԶԳԱՅԻՆ ԽԱՉՔԱՐ» քննախուզության մեջ, որի այլորակ հավելվածներն են «ԿԱՆԱՉ ՎՒՇԱՊ»,  «ՀՈԿՏԵՄԲԵՐ 27-ը ԵՎ ԹՈՒՐՔԻԱՆ» և սույն ակնարկը:  
    Ուզում ենք հուսալ, որ այս կենսափորձը կարող է որոշ չափով օգտակար լինել ազգային գերխնդրականներով մտահոգ «սրբազան խենթերին» և ազգային բուն անվտանգությամբ հետաքրքրվող մասնագետներին, իսկ սույն ակնարկը` ապագա տարեգիրներին, մատենագիրներին, պատմագետներին թե զուտ գիտա-հետազոտական պրպտողներին ծառայել որպես սկզբունքային ուղեցույց:

1 ԷՈԳՀ-ը հիմնականում ներառում է hայոց ծագումնաբանության երկու տեսություններ (արիական և 12000-ամյա), Էություն-էիզմ ուսմունքը, «Արիականք» ազգային գաղափարախոսությունը և «Էականք» հազարամյակային նախածրագիրը:
Մարսել, 09.12.2006 թ.                                       ԷՈՒԹՅՈՒՆ
                                                Ազգային Իմաստության Տաճարի
                                                   ՈԴԻՍԱԿԱՆԸ
                                                               Մաս Առաջին
                     Այդ ոդիսականը սկսվեց 1978  թվականին, ֆրանսահայ ARMENIA ամսագրում հրապարակված
    «ՀԱՐԱՏԵՎՈՒՄ»  խոհա-փիլիսոփայական մի հոդվածով, որը Մարսելում վերահաստատված հեղինակի ինքնության և ազգապահպանման որոնումների ծնունդն ու հայտն էր: Եվ հենց այդ գերխնդրականն էլ դառնալու էր նրա հետագա ազգամշակութային և գիտահետազոտական ողջ գործունեության գերնպատակը, ինչն էլ այլաբանորեն և ինչ-որ նախախնամությամբ ուրվագծվեց հեղինակի նախ «ԱՐՓԻԱԿԱՆ կամ ԱՐԵՎՈՐԴՅԱՑ ՊԱՐԸ» կինոսցենարում (1982 թ.),
ապա համանուն էպիկական քնարերգությամբ (1985 թ.):   
Մարսել, 24.10.2008 թ.                                        ԷՈՒԹՅՈՒՆ
                                                               Ազգային Իմաստության Տաճարի
                                                                               ՈԴԻՍԱԿԱՆԸ
                                                     Մաս Երկրորդ
   ...Իրավիճակն արդեն պարզ էր: Առավել ևս հոկտ. 27-ի պետական ոճրագործությունից հետո ռուսական կողմնորոշման, ավելի ու ավելի ակնհայտ բռնատիրության, և գաղափարական, բարոյական ու հոգևոր արժեքների կատարյալ դեգրադացիայի պայմաններում: ԷԱԿԱՆՔ միաբանությանը մնում էր ինքնամփոփվել ու տրվել համանուն «Ազգ և նոր հազարամյակ» դարակազմիկ նախածրագրի մշակմանը: 2001թ., Հայաստանի Գրողների տան վերստին լեփ-լեցուն դահլիճում, դրա ուրվագիծն ու մի քանի դրույթներ նախ ներկայացվեցին հայ հասարակությանը, իսկ 2002 թ. գարնանը նույն սրահում` ԱԱԾ աշխատակիցների սքող հսկողության տակ, կայացավ  դրա առաջին հատորի շնորհանդեսը (այսուհանդերձ տեսախցիկը այս անգամ ևս որսացել էր նրանցից մի քանիսի ռեակցիաները անցանկալի գաղափարների նկատմամբ: Կից 1-2 լուսանկարները…) :                              
Մարսել, 19.04.2009 թ                                               ԷՈՒԹՅՈՒՆ
                                          Ազգային Իմաստության Տաճարի
                                                    ՈԴԻՍԱԿԱՆԸ
                                                     Մաս Երրորդ
                                         ՊԱՏՄԱ-ԳՈՅԱԲԱՆԱԿԱՆ  ՀԱՄԱՅՆԱՊԱՏԿԵՐ
                                                                 ԵՎ  ԱԶԳԱՅԻՆ ԳԵՐԽՆԴՐԱԿԱՆՆԵՐ
 
      Երևույթները իմաստավորվում են ընդերային էություններով, իրադարձությունները` պատմական համայնապատկերում, իսկ մարդուն, մարդկային վիճակն ու իր գոյապայքարն ըստ էության հասկանալու համար հարկ է այդ ամենը զուգորդել տիեզերական գործընթացների և բուսակենդանական համաբանությունների հետ: Այդպես էլ դիտարկված անգամ հակիրճ ակնարկը կմնար սոսկ անցողիկ, երևութական, անբովանդակ, և միայն քաղաքա-հասարակական միջադեպ, եթե այն չդիտարկվեր գոյաբանական հարթությունում և էաբանական կտրվածքով: Սակայն, մինչ այդ հարկ է ամրագրել մի քանի այդպիսի հաստատուններ և օրինաչափություններ: