ՃԱՆԱՉԵԼ ԻՄԱՍՏՈՒԹՅՈՒՆ ԵՒ ԶԽՐԱՏ, ԻՄԱՆԱԼ ԶԲԱՆՍ ՀԱՆՃԱՐՈՅ
  Սկզբնաէջ      
 
  Ա.Վարպետյանին Հայաստանից վտարման առեղծվածը
 
ԽԱՂԱԹՂԹԵՐԸ ԲԱՑԵԼՈՒ ԺԱՄԱՆԱԿԸ

  
    Սկիզբ ունեցող բոլոր ֆենոմեններն ունենում են նաև  որևէ ավարտ, խնդրականները՝  որևէ լուծում, առեղծվածները՝ երբևէ լուսաբանում: Հաճախ՝ ինքնաբերաբար, երբեմն՝  հանգամանքերի բերումով, ոչ քիչ՝ նաև մարդկային կամքով, իսկ սկզբունքորեն՝  ըստ տիեզերական օրինաչափությունների, բացահայտելով պատճառահետևանքային կամ «ֆլուկտուացիոն» բուն իրողությունները: Այդպես են երևակվում և ինքնամաքրվում նաև Մայր բնությունը, Տիեզերքը և ամենայն:
  
   Եվ այդ է նաև հայրենիքից մեր արտաքսման և մեկ տասնամյակից ավելի հետապնդումների պարագան: Եվ այդ այնժամ, երբ կարծես բնավ կամ մոտ ապագայում չէր սպասվում: Մինչդեռ, դրա պատճառն եղան 2013 թ. նախագահական ընտրությունները, խորքային առումով՝ միջազգային իրավիճակն ու իրադարձությունները, իսկ երևութապես՝  ՀՀ նախագահ և հաջորդ նախագահության թեկնածու Ս.Սարգսյանի ելույթը ՀՀԿ արտահերթ 14-րդ համագումարում  (
http://www.panorama.am/am/politics/2012/12/15/president-speech/ ):  Մինչ այդ Հայապահպան Նախաձեռնությունների Համակարգման Խորհուրդը (ՀՆՀԽ ) մեր հոբելյանը հայրենիքում մեր ներկայությամբ նշելու նպատակով նախաձեռնել էր «Ա. Վարպետյան-70» ստորագրահավաք՝ թեև առանց մեծ ակնկալիքների
(
http://www.facebook.com/groups/443828142340886/449682238422143/?notif_t=group_activity ):    
    
Սակայն ծանոթանալով ՀՀ նախագահի վերոնշյալ ելույթին և հատկապես դրանում հնչեցված մի շարք խնդրականներին, մի քանի մտավորականների խորհրդով որոշեցինք վերստին դիմել անձամբ նրան, մեր հայցը պաշտոնապես ներկայացնելով Ֆրանսիայում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Պր. Վ. Չիթեչյանի միջոցով:         
    Ահա այդ հայցի բովանդակությունը.

   
                                           
       Ալեքսանդր Վարպետյան                                                                       Մարսել, 24.12.2012 թ.
   ֆրանսահայ ազգաբան և էաբան
      194, ave. Roger Salengro
    13015 MARSEILLE-FRANCE
      Télé. +(33)-(0)
xxxxxxxxxxx
       Email : varordi@fre.fr        
          Հղումներ.
   N° 1. http://www.persons.am/am/info.php?id=518 ( կենսագրական)
   N° 2. http://www.eutyun.org/S/P/AAV/AV_ManuscriptsAndDocs.htm (կարծիքներ-գնահատաններ)
   N° 3. http://www.eutyun.org/S/2/AVG/AVG_070718_OVIR.htm
   N° 4. http://www.eutyun.org/S/2/AVG/AVG_051215_OMB-LA.htm

                                                                                   ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ                                                                                               ՆԱԽԱԳԱՀ  ՊՐՆ. ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆ         

      Մեծարգո Պր. նախագահ,        

      Անկախ «Ա. Վարպետյան-70» հոբելյանական նախաձեռնության ստորագրահավաքից (այն  
  կներկայացվի առանձին), ես պատրաստվել էի անձամբ դիմելու Ձեզ և, որպես արվեստի 
  հովանավորչուհի՝ ՀՀ Առաջին Տիկնոջը, հայցելով հայրենիք կարճատև այցելելության թույլտվություն: 
  Զի, արդեն 10 տարի է այն ինձ մերժվում է բացառիկ անհեթեթ մի պատճառաբանությամբ (հղում N° 3),
  որը ՀՀ օմբուդսմեն Լ. Ալավերդյանի 20.12.2012 թ. Որոշմամբ բնորոշվել էր որպես Մարդու
  Իրավունքների խախտում (հղում N° 4.):   
 
     Սակայն, հանգամանալից ծանոթանալով ՀՀԿ 14-րդ արտահերթ համագումարում Ձեր ստորև
  հնչեցրած մի քանի խնդրականներին, ինչպես նաև մի քանի հավատավոր մտավորականների
  հորդորանքով, արդ դիմում եմ այլ ակնկալիքով և առաջարկությամբ:   

     - ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ  ՈՐՊԵՍ  ՀԱՅՈՑ  ՀԱՐԱՏԵՎՄԱՆ ԳՐԱՎԱԿԱՆ:      
      1976 թ. Ֆրանսիայում վերահաստատվելուց ի վեր հարատևումը եղել է ազգամշակութային
  գործունեության իմ գերխնդրականը, առաջին անգամ բարձրացված 1979թ. ֆրանսահայ ARMENIA
  ամսագրի N°45-ում (http://www.eutyun.org/S/E/Taregrutyun/EAITT.htm ): Այդ նկատառումներով 1980-
  ական թվականներին սփյուռքում իմ նախաձեռնությամբ և սփյուռքահայ հայտնի մտավորականներով
  հիմնվեց «Հարատևման Ուխտ» ընկերակցությունը, որը 1990թ. նաև հայրենի մասնագետների
  համադրմամբ հայրենիքում վերաճեց «ԷՈՒԹՅՈՒՆ» Ազգային Իմաստության Տաճարի (նույն հղմամբ):
  Այն արժանացավ հայրենի ողջ ավագ մտավորականության օժանդակությանը ( հղում N° 2):  

    - ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆ ԵՎ ԳԱՂԱՓԱՐԱԽՈՍԱԿԱՆ ՄՐՑԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ:   
      Վասն հարատևման հենց այդ էր նշանառում «ԷՈՒԹՅՈՒՆ» ԱԻՏ-ը, հին իմաստությունների և
  գիտական նորագույն բացահայտումների բաղադրմամբ նախ արարելով ազգային և համամարդկային
  մի աշխարհայացք: Հանգամանք, որի նախատիպ 1992թ. ներկայացվեց ի դեմս «Էություն» հանդեսի
  նմուշային համարի ( http://www.eutyun.org/S/E/EHandes/EHNH.htm ), և որի գնահատականը տվել են
  մի քանի հեղինակավոր մտավորականներ՝ առաջինը այդ թվում ՀՀ ԳԱԱ պրեզիդենտ Վիկտոր
  Համբարձումյանը  ( կից պատճեն, հղում N° 2): 1995 թ. արդեն լույս տեսավ իր տեսակի մեջ եզակի
  «Էություն» ուսմունքը, ապա շարունակական այլ հատորներ, իսկ 1997թ.՝  «Արիականք» ազգային
  գաղափարախոսությունը:
    «Էության» գաղափարները արագորեն համասփռվեցին, իսկ մի քանիսը մտան իրականություն, ինչպես
  օրինակ Վ. Սարգսյանի «21-րդ դարը մերն է լինելու» կարգակոչը կամ «Էության» համակիր Ա.
  Մարգարյանի նախաձեռնությամբ ՀՀ Կառավարության 15.08.2002թ. N 1302-Ն Որոշումը` ՀՀ
  գիտությունների զարգացման և դրանց մեջ՝   հայագիտության առաջնահերթության վերաբերյալ:
  Հանգամանք, որը հորդորվում էր «Արիականք» հատորի «Ազգային գիտություն» գլխում ( էջ 177-182 ):
  Մինչդեռ, 1997թ. «Էություն» ուսմունքը կրթական համակարգ մտցնելու ՀՀ Գիտությունների և
  Կրթության նախարար Ա. Պերոսյանի փորձը ձախողվեց:  
   - Հրատարակված են մի շարք այլ աշխատություններ, քառահատոր «Ազգ և նոր հազարամյակ»
  դարակազմիկ նախածրագիրը ( երկուսը՝ անտիպ), «Էություն» հայագիտական միջազգային նախագիծը
  (2013թ. նախատեսվում է հայրենի մեկ դոկտորատի տեղ Ֆրանսիայի կրթա-հետազոտական կարևոր մի
  հաստատությունում ), և 2011թ. լույս տեսած «Դելփյան E՛i առեղծվածային տառի տարրալուծումը»
  անգլերեն-հայերեն մենագրությունը: Որպես անատոլիական մշակույթի բաղադրիչ, այն արդեն
  ներկայացված է Թուրքիայի Մշակութային նախարարություն, այնտեղ «Էություն» հիմնադրամի
  ստեղծման և հետագա համագործակցության ակնկալիքով:

    - ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ:   
      Թեև ոչ պատգամավոր, «համազգային նշանակություն ունեցող խնդիրներ» խորագրի տակ   այսքանը
  ինձ թույլ եմ տալիս առաջարկել որպես ազգաբան ու էաբան՝ շրջանցելով շատ այլերը:  

   - ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, ՀԱՆԴՈՒՐԺՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ,
 ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ԱՐԺԵՔՆԵՐ ԵՎ ԱԿՆԿԱԼԻՔ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒՄՆԵՐ:    
      Անկախ ամենայնից, այս մեկ խնդրականների առնչությամբ և իմ 70-ամյա հոբելյանի առիթով
  հայցում եմ հայրենադարձ հարազատներիս շիրիմներին հրաժեշտի կարճատև այցելության Ձեր
  թույլտվությունը:
    
   Եվ անկախ Ձեր որոշումից հավատում եմ Ձեր նպատակներին նվիրվածությանը, ողջունում մի շարք
  կարևորագույն հարցերում Ձեր քաղաքականությունը և անկեղծորեն մաղթում հաջողություն Ձեր
  պատմական առաքելությանը:                                                                         

                                                         Խոնարհանքով և երախտագիտությամբ `                                                                 Ալեքսանդր Վարպետյան                                                       

                                                      
 
 
      Այսու, վիճակը նետված է:
     Տրամաբանորեն հայցը պետք է արժանանա դրական հանգուցալուծման: Առավել ևս, որ արտաքսումից անցել է 10 տարի, դրանում որոշակի դեր ունեցած ՀՀ երկրորդ նախագահական թևը արդ կարծեք քաղաքական մեծ ազդեցություն չունի, առկա է 70-ամյա հոբելյանի հանգամանքը, 10.01.2013 թվից հանված է Հայաստան Շենգենյան գոտու երկրների քաղաքացիների մուտքի վիզայի պահանջը, մեր հայց ընդամենը կարճատև մի այցելություն է (ո՛չ կացության կարգավիճակ, առավել ևս ո՛չ ՀՀ քաղաքացիություն ),  իսկ ամենակարևորը՝  նախագահի ելույթում ու մեր նամակում արծարծվող խնդրականները կատարելապես համապատասխանում են տասնամյակներ ի վեր մեր գործունեությանը, նպատակներին և դրանց հասնելու ոգե-գաղափարական զինանոցին (ավելին և անգամ մերձակից ոչ ոք չունի... ): Եվ երիցս առավել, որ փետրվարյան ընտրություններից հետո կամ առաջ սպասվում է անգամ որոշ ծանրակշիռ դատապարտյալների համաներում, ինչը նշյալ հանգամանքների հետ լավագույն առիթ է մեկընդմիշտ հանգուցալուծելու այդքան խնդրահարույց մեր պարագան, միաժամանակ լինելով նախընտրական խոստումների և հասարակական հավատի ամրապնդման լավագույն հնարավորություններից մեկը: Եվ բազմիցս առավել, որ գալիք նախագահության ընթացքում սպասվում են բախտորոշ ներքին և արտաքին մարտահրավերներ:   

   Ահա, հանգամանքների այսպիսի մի «շքերթի» համադրմամբ հարկ է ակնկալել լավատեսական հանգուցալուծում, եթե իհարկե վերստին չգործեն «մութ ուժերը»  կամ  եթե ՀՀ նախագահին տրված է ինքնակամ լուծել այսպիսի չնչին մի հարց,  ինչպես թերահավատորեն տարակուսում են չար լեզուները:  
   Այսպես թե այնպես վիճակը նետված է, դրական լուծումը մնում է շատ հնարավոր: Քանզի, ՀՀ նախագահի խոստումներին չհավատալու այլ պատճառներ չեն երևում, իսկ դրանք պատմական դեր ստանձնած  քաղաքական լուրջ և ազնիվ այրերի համար բնականաբար խորապես ցանկալի են: Հատկապես այսքան ձախողումներից հետո գոնե թողնելու համար բարի համբավ և վասն կատարած պարտքի գոհունակության: Այդպես, գործող նախագահը կարող է թոթափել նախորդ իշխանությունների պատասխանատվությունը և փակել «սև թղթապանակը», միչդեռ հակառակ դեպքում կարող է բացվել հարցականների «Պանդորայի տուփը», բոլորովին այլ ու նոր լուսաբանումների անհրաժեշտությամբ: Իսկ այդ տվյալ խնդրականի հետ կապված հեռու թե մոտիկ, անմիջական թե անուղղակի դերակատարներից ոչ մեկին պետք չէ: Բացարձակապես ոչ մեկին, իհարկե, բացի ակնկալիք անկանխատեսելի զարգացումների շահարկուներից: Զի, այսքանից հետո համառելու համար հարկ է ենթադրել համապատասխան առավել ծանրակշիռ դրդապատճառների առկայություն՝ քան արծարծվել է մինչև հիմա:

   Այդքանով էլ «վիճակախաղն» ու իրավիճակը ներկայանում են կրիտիկական: Զի, նման բարենպաստ իրադրություն առաջիկա 5 տարիների ընթացքում կարող է այլևս չլինել, իսկ դրանից հետո՝  նույնպես անկանխատեսելի է թե՛ մեզ համար և թե՛  իրավիճակի: Մեր պարագայում արդարությունից, ճշմարտությունից թե անձնական հանգամանքներից ավելի անչափ ցավալի կլինի անավարտ առաքելությունը, բայց նաև հանրության համար՝  գերկարևոր ձեռագրերի ու արխիվների կորուստը: Կմնա դրանք  գոնե մասամբ հանձնել շահագրգիռ այլոց և գտնել ճշմարտությանը, պատմությանն ու ապագային վերջին տուրքը մատուցելու ոչ ավանդական միջոցներ՝ թեկուզ առժամանակ անհասկանալի: Այսուհանդերձ, մեր կորուստները գուցե լինեն ոչ այնքան ողբերգական, թերևս «փշե պսակի» օծությամբ ու օրհնությամբ: Առավել ևս մեր տեսությունների ճշմարտացիության և անտիպ ու արտառոց կռահումների գալիք հավաստիության պարագաներում, ինչն արդեն մասամբ իրականություն է, «գրազը»՝  չափազանց նշանակալից, արարչական հատուցումը՝  անհամեմատ առավել, քան մնացյալ կյանքը: Եվ գուցե հենց ա՞յդ է արժանապատիվ  հանգուցալուծումը՝ անշուշտ, բացի նվիրյալ շրջանակների ու սիրելիների համար ափսոսանքից:
   Ինչ վերաբերում է հայ իշխանություններին և դաշնակից այլոց...
   Սակայն, մ
ինչ այդ մնանք հավատով, մնացյալը վստահելով  ՀՀ նախագահի բարեփոխման խոստումներին, «մութ ուժերի»  խոհեմությանն ու վերին նախախնամությանը:
  Զի, ողջ հայության համար արդի կատարելապես փակուղային իրավիճակում անգամ 5% հույսն ու հնարավորությունը լույսի առկայծում են և գոնե փրկություն ելք արժեն:
                                                                                       
  Ալեքսանդր Արորդի Վարպետյան Մարսել, 12.01.2013 թ.