Սկզբնաէջ      
    ԷՈՒԹՅՈՒՆ-ԷԻԶՄ                                         YouTube Էություն  
                                         Տեսանյութ N4a+b
 
                                      Տեսանյութ N4c  

 

                 Ո՞Վ ԵՆՔ, ՈՐՏԵՂԻ՞Ց ԵՆՔ ԳԱԼԻՍ ԵՎ Ո՞ԻՐ ԵՆՔ ԳՆՈՒՄ...
              
հաղորդաշար
 
                                                                                                                      
                                                                       Ո՞ՐՆ Է ՀԱՅԻ ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ  
 
                                                                                
           
ԲԱՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ ԵՐԿՈՒ ԲԱԺՆԻՑ 3 ՏԵՍԱՆՅՈՒԹՈՎ

Ա. - Հայոց Է-ԷՈՒԹՅՈՒՆ աստվածությունն ու աշխարհայացքը,
 որպես հայոց ինքնություն և էություն:
Բ.- Է-ԷՈՒԹՅՈՒՆ ուսմունքը որպես հայոց հարատևման գրավական:

ՄԱՍ Ա, տեսանյութ 1-ին 
                                                                
                                                  ԱՍԱ Ո՞Վ Է ՔՈ ԱՍՏՎԱԾԸ ԱԶԴՈՒ`
                                                                                           ԱՍԵՄ Ո՞Վ ԵՍ ԴՈՒ...

                                                         
  Նախորդ ելույթներն ու միջոցառումները (տեսանյութեր N°1a-b, N°2, N°3) նախապատրաստում էին միջանկյալ սույն միջոցառումը, որը` մինչև 18.11.2011թ. գլխավոր բանախոսությունը, կայացավ 11.11.2011-ին նույն Luna Playhouse սրահում: Ու թեև այդ թեմաները արծարծվել էին նաև անցյալում, վասն ամբողջական ընկալման հարկ էր դրանք վերարտադրել ու արդիականացնել հավելյալ բացահայտումներով: Սակայն, տվյալ միջոցառման անորակ ու թերի տեսագրության պատճառով  այստեղ ստիպված էինք օգտագործել նաև հին տեսանյութեր, ինչը բնավ չի շեղում ընդհանուր ասելիքից: Թերևս ընդհակառակը` ցույց տալով 1995թ. ի վեր էություն-էիզմ ուսմունքի հետևողական զարգացումը, հարստացումն ու ամրագրումը գիտական ամենատարբեր բացահայտումներով, ինչը մասամբ ներկայացված է նաև այս կայքում (www.eutyun.org/S/EUTYUN-EIZM/Eutyun-eizm.htm): 
Այսու, որքան խորանում ենք անցյալի, մեր արմատների, էությունների և էիզմի մեջ` այնքան հեռանում ենք արդի հանրությունից, և նույնքան հեռարձակվում դեպի ապագա, դեպի էութենական իրականություն և առ Հայր Աստված կամ ԳերԷություն:
Եվ հենց այս է «
ևՙ ճանապարհը, ևՙ ճշմարտությունը, ևՙ կյանքը»,
որոնց մեկ միջանկյալ հատվածն էին ցուցանում
 «Ո՞Վ ԵՆՔ, ՈՐՏԵՂԻ՞Ց ԵՆՔ ԳԱԼԻՍ ԵՎ Ո՞ԻՐ ԵՆՔ ԳՆՈՒՄ»
լոսանջելեսյան միջոցառումներն ու սույն հաղորդաշար:

Ով ունկ ունի` կլսի, ով աչք ունի` կտեսնի, իսկ ով միտք ունի` կմտմտա:



Տեսանյութ N4a
 
 


ՄԱՍ Բ, տեսանյութ 2-րդ

Բանախոսության այս մեկ բաժնում կատարվում են հերթական այնպիսի աննախադեպ բացահայտումներ, որոնք միաժամանակ լուսավորում են թեՙ անցյալ աշխարհընկալումը և թեՙ երևակում էութենական աշխարհայացքը և գալիք իրականությունը: Էվոլյուցիան և ժամանակակից Բանական մարդը գտնվում են այդ խաչմերուկում, մինչդեռ ժամանակակից հայերի մեծամասնությունը դեռ իրենց անցյալին չեն հասել...

 

 Տեսանյութ N4b


 
 
Իսկ այստեղից անդին այլևս ստիպված ենք հրաժեշտ տալ նրանցից շատերին:
Առավել ևս, նկատի առնելով ոչ այնքան մեր դեմ լարված ոճրագործ իշխանությունների և «ռոմատիկ» թափթփուկների ոտնձգությունները` որքան հայ իրականության հոգևոր ճահճուտը, բանական սահմանափակությունը, ծանծաղամտությունը և այդքան շեղումներն ու շահարկումները: Անդրադարձեք, որ «ԷՈԻԹՅԱՆ» քսանամյա գործունեությունից ի վեր նոր ու արտառոց ոչինչ չի ասվել, որպես  «պոպուրի»-խառներգեր կրկնվել են միայն արդեն հանրածանոթ բացահայտումները: Մինչդեռ, ասելիքը այնքան շատ է, բացառիկ և բախտորոշ, որ դժվար է անգամ երևակայել: Զի, նախ Քրիստոսի Հայր Աստծո ինքնության բացահայտումը երկհազարամյա եղծություններից հետո հավատամքային աննախադեպ «ռեֆորմացիա» է, որն անշուշտ պիտի արժանանա ոչ միայն զանգվածների ու ավանդապահ շրջանակների` այլև այդ եղծության վրա հիմնված գերհզոր ու աշխարհակալ հաստատությունների սուր հակազդեցությանը: Երկրորդ, Էություն-էիզմ ուսմունքի հետևողական զարգացումները դուրս են գալիս դասական աշխարհընկալման տեսադաշտից: Եվ որքան էլ համամարդկային ու խիստ արդիական, իսկ հայոց  համար ինքնանույնացման, հոգևոր վերածննդյան, նոր աշխարհակարգում այլորեն կայացման ու հարատևման պարզապես երաշխիք, հայ իրականությունում դրանք արծարծելը առայժմ նպատակահարմար չէ: Զի.
  «Գայլերի մեջ գառներին սնուցելը նույնն է` ինչ գայլերին կերակրելը»:
 Այսուհանդերձ, վասն մարդկության բարեշրջման և անկասելի հանուր էվոլյուցիայի, սահմանափակ շրջանակներում մենք կշարունակենք մեր նվիրական վերելքը առ.
«Տիեզերալեռ», «Հայր Աստված» թե ԳերԷություն...

Ի~նչ փույթ, եթե Կյանքի ու Ճշմարտության այդ «ճանապարհն» անցում է Գողգոթայով:
Այսպես թե այնպես այդ բոլորն են անցնում, մենք արդեն անցել ենք շատ ավելին: