|
|
|
|
| Սկզբնաէջ |
|
ԷՈՒԹՅՈՒՆ-ԷԻԶՄ 01 հոկտեմբերի 2015թ. |
|
|
ԱԶԳԱՅԻՆ ՆԵՅՐՈԲԻՈԼՈԳԻԱ |
 |
|
«Աստուած մէկու մը հոգին առնելէ առաջ նախ խելքը կ՛առնէ» (արևմտահայ ասույթ): |
| Հոգեբանների և
նեյրոկենսաբանների հիմնական «կռվախնձորը» անհատական հոգեկերտվածքի և
ունակությունների «ի ծնե» և «ձեռքբերովի» չափաբաժինների սահմանումն է:
Մոտավորապես, ինչպես պայմանական և անպայման ռեֆլեքսների պարագայում: Հայտնի
է, որ ժառանգական նախադրյալները ըստ կենսապայմանների կարող են խամրել կամ
զարգանալ, ձեռք բերվել դրական թե բացասական նորերը: Ըստ այդմ էլ փոփոխվել
դոմինանտ (գերիշխող) ու ռեցեսիվ (նահանջող) գեների հարաբերակցությունը և
գոյաձևերի ճակատագրերը օնտոգենեզում և ֆիլոգենեզում (անհատական և սերնդական
կենսաժամանակներ): Այդու էլ ամրագրվում, բարելավվում, խամրում կամ
զարգանում են դրանք, արարածների պարագայում էանում կամ ոչ, որը հայ
ավանդույթներում բնորոշվում է որպես «Ի ծնե լինել» և «Հոր նման դառնալ» (
իմա՝ հասնել կատարելության, էանալ կամ աստվածանալ): Գիտական կոմունիզմը ժխտում էր սոցիոբիոլոգիան, մինչդեռ Ստալինը անչափ կարևորում էր Ի. Պավլովի զանգվածների «պայմանական ռեֆլեքսը», որի վրա էլ հենվում էր նրա ողջ քաղաքականությունը: Նույնը հավաքական հիշողության, գիտակցության ու ենթագիտակցության, և ընդհանրապես ազգային նոոսֆերա-ներոլորտի պարագաներում: Ըստ այդմ, սկզբունքորեն ընդհանրանում են անձի և ազգի, անհատի ու հանրույթների կենսահոգեբանական կառուցվածքները: Երկու պարագաներում էլ հիշողությունը ոչ այնքան նեյրոնների մեջ է՝ որքան դրանց connextions-հարակցումների, ինչպես որևէ հասկացության իմաստը ոչ այնքան տառերի՝ որքան տառերով կազմված բառերի, նախադասության, պարբերությունների և ասելիքի մեջ: Նույնը նաև հանրային գիտակցության, հոգևոր կարողությունների և կեցության պարագաներում, որտեղ նեյրոններին փոխարինում են անհատները, connextions-հարակցումներին՝ հասարակական փոխհարաբերությունները (վերին Նկ. c.), ստեղծելով տեղամասային և համազգային ներոլորտ-նոոսֆերա ( Նկ. d. ): Նույն սկզբունքով են գործում նաև համակարգիչները (Նկ. a.), համացանցերն ու սոցիալական ցանցերը ( Նկ. b.): Եվ այս նկատառմամբ էլ «Ազգ և նոր հազարամյակ» քառահատոր նախածրագրի ԷԱԿԱՆՔ առաջին հատորում մենք թռուցիկ ակնարկել էինք «ինտերնետային ազգի» վերաճելու գաղափարը ( Նկ. e., Երևան 2002թ., էջ 97-98): Եվ այդ էլ այնժամ, երբ facebook-դիմագիրքը դեռևս չկար: Այն կլինի երկու տարի հետո՝ 2004 թվականին...
Ինչ վերաբերում է էնգելսյան. «Կեցությունն է բնորոշում բանականությունը» սկզբունքը ճիշտ է թերհաս անհատների ու հանրույթների համար: Մինչդեռ, ըստ էիզմի դրույթներից մեկի, հասունության որոշ սահմանից անդին արդեն «Բանականությունն է բնորոշում կեցությունը»: Նույնը հասուն թե թերհաս հանրույթների համար: Բավական է համեմատել դրանց ժամանակակից օրինակները, իհարկե էութենական և կեցական մակարդակներում... Գիտենք, որ տարիքի կամ որոշ հիվանդությունների դեպքերում ( պարկինսոն, ալցհայմեր, զառամախտ ևն), նեյրոններն աստիճանաբար մահանում են, connextions-հարակցումները՝ խաթարվում, իսկ անհատի կենսագործունեությունը քայքայվում: Այդպես էլ ծեր թե հիվանդ հանրույթներում և մասնավորապես հայ իրականության մեջ: Գենետիկական պոտենցիալը մեկ-երկու սերնդում չի կորչում, բայց հավաքական connextions-հարակցումների խաթարման հետ խամրում է, դրա հետ խեղվում հավաքական գիտակցությունն ու ինքնագիտակցությունը, հոգեբանությունն ու վարքը, գործելու, ինքնակազմակերպվելու, արարվելու ու արարելու ունակությունները, հետևաբար նաև անհատի թե հանրույթի անկախությունը հանգամանքներից թե ուրիշներից: Այդ չի բացառում գլխուղեղային առանձին գոտիների թե կենտրոնների ակտիվությունը, ինչպես զառամյալ հանճարների պարագաներում անհատապես և հասարակություններում: Իսկ կենսահամակարգերում առաջինը մահանում են նոր կազմավորված օրգանները, վերջինը՝ հնագույնները: Այսինքն այն, ինչը կատարվել է հայոց պատմական և անկումային տարեգրության ողջ ընթացքում: Երբեմն հանգամանքների բերումով, հաճախ՝ նպատակայնորեն, հավատափոխությամբ, «ուղեղների լվացմամբ», մտավորականության առինքնմամբ, տարաբաժանմամբ, հալածմամբ կամ ոչնչացմամբ: Զի, նրանք են հասարակական թե ազգային «գլխուղեղի» նեյրոնային հանգույցները, որոնց չեզոքացմամբ խաթարվում են գլխուղեղային կենտրոններն ու connextions-հարակցումները, վերոնշյալ բոլոր հետևանքներով: Այլորեն. Եթե մեկի խելքն առաք՝ մարմինը ձերն է ու ձերը: Իսկ եթե միայն մարմինն առաք՝ քարը ձեր գլուխը... Այդպես է եղել բոլոր հպատակեցվող հանրույթների պարագայում և ինչի ուժգնացած գահավիժման վկաներն ենք այսօր, թեև առանց խորապես հասկանալու թե մեզ հետ ի՞նչ է կատարվում ( դեպի ավարտ ամենայն արագանում է...): Մինչդեռ, որևէ հիվանդություն բուժելու համար նախ անհրաժեշտ է սահմանել ճշգրիտ ախտաբանություն, բուժման համապատասխան միջոցներ, այսինքն «նեյրոնների» և դրանց հարակցությունների վերականգնում, ազգային ներաշխարհի վերանորոգում էութենական և նեյրոբիոլոգիական սկզբունքներով, և անշուշտ կեցական ու հոգևոր «հիգիենա»: Այսինքն այն, ինչը ըստ Գ.Նժդեհի սոսկ կենսափորձով ու ներհայացողությամբ ձևակերպված էր. «Ապագան վտանգված ժողովուրդների վերջին և միակ խաղաթուղթը վերադաստիարակությունն է»: Մենք կավելացնեինք նաև անվերջ արդիականացումն ու հոգևոր էվոլյուցիան: Իսկ թե գործնականորեն ինչպե՞ս, այդ արդեն այլ թեմա է: Էիզմը արարվել էր այդ նպատակներով, սակայն այդ իրականացնել մեզ այդպես էլ չտրվեց: Ավելին, հոկտեմբերի 27-ից հետո վտարվեցինք հայրենիքից և բոլոր միջոցներով մեկուսացվեցինք անգամ սփյուռքի բոլոր գաղթօջախներում: Հասկանալի է, նույնպես խիստ որոշակի նպատակներով, ինչպես արդի նույն «պայմանական ռեֆլեքսների» մշակման պարագայում: Այսինքն, հասարակական connextions-հարակցումների խաթարմամբ, հասարակական մասնատումներով, ապականացմամբ, դեբիլացմամբ և զոմբիացմամբ: Իսկ թե ինչո՞ւ, հարցրեք քաղաքագետներին, քաղաքական որոշակի շրջանակներին և «տեխնոլոգներին» և մասնավորապես իբր «ազգային անվտանգություն» տնօրեն Գորիկ Գ. Հակոբյանին: Ինչո՞ւ նրան, զի նա ու այդ համակարգն են այս իշխանությունների բուն հենարանը, որի ծառայողական ժամկետը կանոնակարգի խախտմամբ երկարաձգվեց նախ 5(մինչև 2016 թ. փետրվարի 11-ը՝ 60-ից 65 տարեկան), ապա 10 տարով (60-70, մինչև 11.02.2021թ.: Դրանից հետո կա՛մ էշը, կա՛մ իշատերը: Տե՛ս. http://www.eutyun.org/S/E/AX/AX_H_06.htm ): Եվ քանզի որպես «ՀՀ պետանվտագություն լուրջ սպառնալիքով» վտարվածների դրդապատճառը պաշտոնապես չի ասվում, հարկադրված ենք այդ մենք հրապարակել. «ՔԱՆԻ ԴԵՌ ԿԵՆԴԱՆԻ Է ԿԱՇՉԵՅ ԱՆՄԱՀԸ».... քննախուզությամբ ( Նկ.f., ԱՄՆ 2015 թ.): Տվյալ դեպքում, այն մեկ անձի օրինակով ներկայացնում է ողջ հանրության իրավիճակը և հնարավոր վախճանը: Այն, ինչն էլ որակվում է որպես ՍՊԻՏԱԿ ԵՂԵՌՆ: Եվ այդ էլ հենց յուրային ձեռքերով, բայց հանրային նեյրոնների և connextions-հարակցումների խաթարմամբ: Եվ եթե դեռևս փոքր-ինչ հնարավորություն կա ինչ-որ բան փոխելու, հարկ է նկատի առնել կարևորագույն հենց այս հանգամանքը և մշակել «հակաօդային պաշտպանություն»: Այնպես, ինչպես նախագծումից հետո որևէ կառույց իրականացնում են շինարարները, տարբեր մասնագիտությունների համադրմամբ և համագործակցությամբ: Հակառակ դեպքում, առանց նախագծի հասարակական հասարակ մի արտաքնոց անգամ անհնար է իրականացնել, ո՞ւր մնաց տաճար, հայրենիք ու դեռ ճակատագիր: Դրանց համար էլ մշակված էր «Ազգ և Նոր հազարմյակ» հազարամյակային նախածրագիրը, երբ հնգամյա պլան անգամ չունենք: Եվ հուսանք, որ այս ակնարկը գոնե կհուշի թե ինչպես է անհրաժեշտ վերակառուցել ազգային խաթարված համակարգն ու ներաշխարհը: Այն, ինչը բնության և կեցության մեջ ինքնակազմակերպվում էր բնազդով և նպատակահարմարության մղմամբ, համաձայն տիեզերական օրինաչափությունների: Մինչդեռ դրանք ավելի ու ավելի մատչելի են Բանական մարդուն: Այն աստիճան, որ ոմանք արդեն ծրագրում են մոտակա տասնամյակներին մարդկային հոգի-ներաշխարհը հանձնել բարձրագույն տեխնոլոգիաներին և անգամ անմահանալ. ( www.eutyun.org/S/EUTYUN-EIZM/Transumen%201%2014.2014.htm ): Հազարամյակային մեր նախածրագիրը անհամեմատ իրական է ու մատչելի, էութենական հիմունքներով ազգային ներաշխարհի ապաքինումն ու զորացումը՝ երիցս առավել:
|
