ՃԱՆԱՉԵԼ ԻՄԱՍՏՈՒԹՅՈՒՆ ԵՒ ԶԽՐԱՏ, ԻՄԱՆԱԼ ԶԲԱՆՍ ՀԱՆՃԱՐՈՅ
  Սկզբնաէջ      
 
  ՄԵԿ ԽՈՍՔՈՎ` ԵՐԿՈՒ ԲԱՌՈՎ, ԵՐԵՔ ՏՈՂՈՎ
 
Խառը կանաչու կողքին ադամանդի գինը ավելին չէ,                             
խառնամբոխի կողքին...  
                                    
                                     
Երբեք վստահ մի եղեք բարի՞ք է թե՞ չարիք:                               
Դ
րանք պարբերաբար հակադարձվում են...                                 

                                     
Մոլորակները արեգակների շուրջ են պտտվում,                                    
մոլորյալները՝ ճշմարտության...   
                                    
                                      
Եթե մտաք հիվանդանոց՝ ձեզ անվերջ հիվանդներ կհանդիպեն,                             
եթե մտաք հայագիտություն՝ հրեաներ...                                    

                                     
Հանճարեղությունը, անշուշտ, պարզության մեջ է,                          
բարդությունը՝  հասկանալու...                                     
                                     
Հանուն սրբազան հավատի...                                     
խաբում ենք ինքներս մեզ...
                              
                                     
Ազնիվը չհասկացվելուց է վախենում,                                   
                                    խարդախը՝ հասկացվելուց.... 
                                                                  
                                     
Ազգն իր նվիրյալների վրա է հենվում,                              
հակառակորդը՝ նրա տականքի...     
                         
                                      
Ոմանք ծնվում են ետմահու՝                               
այլք
մահանում են մինչև մեռնելը...                                     
                                      
Նավթն էլ է սև, բայց որքա՜ն                                
հուր, լույս ու ջերմություն է պարունակում...  
                        
                                       
Այլոց մեղքերն ապացուցելն ավելի հեշտ է,                                     
քան՝ սեփական անմեղությունը:  
                                           
                                      
Որքան ավելի ու ավելի նեղ է յուրաքանչյուրիս տեղը այս աշխարհում
՝
նույնքան առավել ծավալվում ու անհուն է մեր ներաշխարհում...
                                      
Արժանապատվորեն ապրելու վերջին հանգրվանը մենությունն է:
                        
                                      
Եթե թվաբանություն ստեղծեցիք՝                                     
այլևս հաշվել կարող են բոլորը:                                  
Այբուբե՞ն՝ գրել ու կարդալ:                                     
Իսկ եթե էիզմ՝... թխել....
                                 
                                       
Որքան մեծ ու լկտի է սուտը՝
  այդքան թվում է հավանական:                               
Որքան բարձր ու ակնհայտ է ոճրագործը՝
                                
              նույնքան անհավանական...                             
 
                                     
Ոգին թե պոռթկաց՝ թնդանոթները կլռեն...                                     
                                            
 Եթե ձեզ ավանակի տեղ են դրել՝                                             
                          «Ձիու քայլ» չի տրվելու...    
                                                                      
                                       
 
  Սովորաբար անցյալը մնում է հետևում,                                             
ոմանց համար՝  ներքևում
...
                                     
                                              

Ստախոս չէ նա, ով հավատում է իր ստերին,                                 
աձլ նա՝ ով իր ճշմարտությանը չի հավատում:
                                          
                                                        
Եթե ձեր կացարանը պատուհան չունի, ապա այն մութ ու մունջ մրջնանոց է:
                          
Իսկ եթե ձեր գոյությունը տեսլական չունի՝ ապա կենդանի դամբանատուն...
                          
                                         
Եթե ժամանակից առաջ ընկաք՝                                      
 ձեր ժամանակը ձեզ կվազանցի...    
                            
 
                                       
Հովվին՝ գայլերից ավելի,  խեղճացնում են ոչխարները:                       
                           
                                      
Ըմբռնել անհասկանալին՝                                         
        այդ ճիշտ հարցի կես պատասխանն է:
                                        
   
                                            

Գողը տանտիրոջն է ատում, բանագողը՝ հեղինակին,                                        
      խաչագողը՝ Աստծուն...
                                                     

                                          
Ամբոխը
թութակի
ուղեղ ունի,                                     
ագռավի բնազդ և անգղի ախորժակ...
                                     
                                                  
Եթե չեք կարող աշխարհը փոխել՝ արարեք  ձերը:                                  
                                                    
Գործից ավելի խոսքն է անմահ, խոսքից ավելի՝  միտքը, մտքից ավելի՝  էությունը:                         
                                                
Բռնակալները ջանում են հանճարներին ողջ-ողջ թաղել,                                          
       հանճարները անգամ մեռած  բռնակալներին՝ անմահացնել...
                                        
                                                

Ըստ ոմանց,  հավից ու ձվից առաջ միշտ էլ եղել է... ձվածեղը:                                   

                                       
Երևույթները տեսնում ենք արեգակի լույսով,                                  
         էությունները՝ մտքի:
                                              
«Արդ, միայն թշնամին կարող է մեզ փրկել                                  
....ինքներս մեզանից
»:
                                            
Մահից վատթարը լեշակերությունն է:                                   
                                           
     Թուզը թզին նայելով հասունանում է խանդից,                                       
        բայց տրաքվում նախանձից:              
                                           
Հոտից պոկվելու հնարամիտ միջոցը այն գլխավորելն է:                           
                                         
Կեցության մեջ ճշմարտության հետևից ընկնելը                           
կարող է հանգեցնել ճակատագրական սխալների,                            
ճակատագրական սխալները՝ բարձրագույն ճշմարտությունների
:                                         
                                       
Լույսի ուժգնությունը չափվում  է ստվերով:                                  
                                      
                                        

«Աջ և առաջ նավարկելու համար հարկ է թիավարել և՛ աջ, և՛ձախ»...                   
                                 
                                 
Ամենայնի «Ոսկե միջինն» է լավ, բացի... միջակություններից:                         
                                 
                                 

Ավանակը հացն ու թխվածքը չի տարբերում,                               
սարսաղը՝ հացթուխն ու հացավաճառը: 
                             

                                 
                               

Յուրաքանչյուրիս «մայդանը» իր ներաշխարհն է,                                 
որտեղ հաճախ բացակա են շատ շատերը:    
                        
                                
Իծագծերը այծերին չեն վերաբերում...                             
                               
Հայհոյանքներում առավել անկեղծություն կա, քան՝  հաճոյախոսություններում,      
                     նախանձի մեջ՝ ակնածանք, բամբասանքներում՝ փառաբանում,                              
իսկ պատժի մեջ՝ երբեմն պատիվ ու պարգև...  
             
                            

Քանակականից որակականի անցնում են նաև անհատները, ազգերը          
        և ողջ
 մարդկությունը, մնացյալը՝  քանակականից՝ նեանդերթալցու...                

                            
Շիտակ մարդը ստվեր չունի: Հատկապես, եթե արեգակը գլխավերևում է:           
Երիցս առավել՝ ներաշխարհում:  
                    
                           

Հանճարները մանրուքների մեջ են ջանում մեծություն քջջել,             
անճարները` մեծությունների մեջ մանրուք:
                 

                            
Կոշկակարի համոզմամբ առանց իրեն մարդկությունը «բոբիկ» է...           
                             

 Քաղաքականությունը մտավորականության թղթարկղն է,             
իշխանությունը՝ աղբանոցը...
                

                          
Հարկավոր է եզակի լինել՝ բոլորինը դառնալու համար...             
                        
Ըստ Արիստոտելի.«Ես գիտեմ, որ ոչինչ չգիտեմ»:             
Ըստ էիզմի. «Ես չգիտեմ,թե որքան գիտեմ...»:              
                      
Մեծերի կողքին մեծանում ենք, փոքրերի հետ փոքրանում,       
միջակությունների հետ՝ փոշիանում:                   
                     
Լույսի ահագնացման հետ ստվերները կրճատվում են,             
                         թանձրանում և կծկվում ծակուծուկերում:
                                      
                    
Ճանճի բախտը շշի պատին է բախվում,              
հայի բախտը՝
 տխմարության:
              
                  

Ցայստեղ ունեցել ենք բարոյական բազում հաղթանակներ:                
Վերջապես ունեցանք նաև իրական մեծ մի հաղթանակ և                   
բարոյական... խայտառակ պարտություն:
                         

                   

Բախտն հաճախ է ծեծում մեր դուռը՝ բայց այդ մենք տանը չենք...

                 
Արջից մազ պոկելը շնից խեր է,              
աղվեսից՝  հունար, «քյոսից»՝  հրաշք...
            
                

Հարկ է առավել զգուշանալ գովասանքներից ու բարեկամներից,
քան՝ փնովումներից ու թշնամիներից: Դրանք գոնե կեղծ չեն լինում:

              

Պետական ոճրի ու խարդավանքների «անվտանգության» մեծագույն սպառնալիքը ճշմարտությունն է,
 ինչպես լույսը՝  խավարի:

            

  Քաղաքականությունը բարոյական կատեգորիա չէ,

շնաձկերի անկեղծությունը՝ այո՛:

           

Եթե կա քարեր հավաքելու և քարեր նետելու ժամանակ,
   ապա կա նաև խաղաթղթերը խառնելու և խաղաթղթերը բացելու ժամանակ:

         

Եթե խաղողները «խակ» չլինեին՝  աղվեսները երբեք չէին հասունանա:

       

Տգիտությունից վատթարը անբուժելի տխմարությունն է,
տխմարությունից վատթարը՝ ախտահարուց տմարդությունը:

       

Լավություն արա և... քցվիր ջուրը:
  Կա՛մ քեզ կետաձուկը կուլ կտա, կա՛մ դու՝ Ոսկե Ձկնիկին:

                       

  Անիվն ու հեծանիվը հորինվել են միմիայն մեկ անգամ,
վերահայտնաբերվել ու կատարելագործվել՝ բազմակի:

      

Հավատը կարող է լինել ախտաբանական այլ մեկ հավկուրություն.
միայն լուսավորն է տեսնում:
    

     

         «Բնական ընտրությունն» են նաև... ընտրակեղծիքները: 

          

Սեփական ոճիրները կոծկող ազգը այլոց մեղադրելու բարոյական իրավունք չունի:

    
Անառիկ միջնաբերդ, ամուր սահմաններ, փշալարեր
և աչալուրջ պահապաններ ունեն նաև... բանտերը:
   

  Ընդդիմության ձեռքբերումը  «շնից մազ պոկելն» է,
իշխանության խերը`
«մկան մե
զը»:     

       

                  Ճանաչողությունը սկսվում է «ինչուներով», ավարտվում` ազատագրմամբ: 
 
           
                 

Կենդանիներին ընտելացնում են քաղցով, հայերին` 5000-նոցով:
               
                                                        

Եթե ճյուղերն ու շյուղերը չշեղվեին,
    
Կենաց ծառը կլիներ մերկ ու ստերջ, կյանքը` միապաղաղ:
Բանալիներն ունենում են երկու բերան,
մեկը ձեր ձեռքին, մյուսը` դռան:
 
       Աստծո մոտ սատանայից չբողոքեք` կթարսվի...

Ամպերից վերև աշխարհը չի երևում, ապերից ներքև` Արեգակը:
  Ամպերի մեջ` ո'չ մեկը, ո'չ մյուսը, եթե իհարկե պայծառատես չեք:

Ականջդ բեր` լսեմ, շուրթերդ բեր`... ասեմ:

Թռչող գաղափարները հավանոցներում չեն թառում:

Քիչ գիտես` շատ խոսիր…

Աջից ու ձախից վերև բարձունքներ կան,
     Արևելքից ու Արևմուտքից վեր` արեգակներ:
 
Լավ ու վատից անդին իսկություններ կան,
            ամենայնի ընդերքում` ԷՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ: 

                       

     Ականջներն էլ... պատեր ունեն, ուղեղները` առաստաղ:
    Մեծությունները միշտ էլ չափվում են փոքրությամբ:


Զգուշացեք միջատներից և միջակություններից: Սովորաբար երկուսն էլ անողնաշարավորներ են, աննշան, բայց ամենուր ու տարատեսակ: Լինում են կրծող, լիզող, ծծող կամ կծող(ՀՍՀ), հաճախ թունավոր….


Մրջյունի համար քարը սար է, թռչունի համար սարը` քար,
միջակների համար` համահավասար…



Ճարը ծնում են համաճարակները։


Քարը քարին շփվելով է հղկվում, մարդը` մարդուն, հոգին` աստղերին:
Թվային խրթին կողպեքը բացելու համար հարկ է կա’մ գլուխ կոտրել,
                                                    կա’մ… կողպեքը:
Ժամանակից և տարածությունից ավելի մեզ տարաբաժանում է տգիտությունը:
Հակառակ դեպքում ժամանակն ու տարածությունը նվազում են, նույնիսկ անէանում:
Խավարում են նաև ճաճանչումով,
տխմարեցնում` սոսկ իմաստությամբ...
Որքան էլ Ճառագայթը ծռմռվի տարբեր մարմինների դաշտերում` իր ծիրից երբեք չի շեղվում:
Այդ դուք եք նրան տեսում ոչ այնտեղ, որտեղ իրականում
Է

Աքաղաղը ձու չի տալիս, օլիգարխը՝  զինվոր:
Ոճրագործին ձեռք չեն տալիս, մեռելներին` ձայն,

                                    թշվառներին` զոռ:

Զգուշացե՛ք ճշմարտությունից, այն կարող է ձեր դահիճը լինել:
Շները արեգակի վրա չեն հաչում,
շուն շան որդիք` այն էլ ո~նց...

Երկրային մակերևույթի 70% ջրային է,
մարդկային
 
կազմության 70%` ջուր,

հայոց 70%`…  ռուսամետ (Gallup) :

Փորձված աղվեսը... անփորձ թանից լավ է:

 Սողունների մեջ մտավորականներ չեն լինում,
 մտավորականների մեջ սողուններ` շնից շատ:
Մենք ու Տիեզերքը մի ենք!

      Արեգակի ճառագայթները երկիր են հասնում 8 րոպեում,       
հանճարի ճառագումները` երբեմն լուսատարիներ հետո:

                           Եթե հարկադրված եք վաճառել ձեր բնակարանը, ապա խուսափեք միջնորդներից,
                            ավելորդ ծախսերից և քաշքշուկներից։ Հայրենքի դեպքում` բազմիցս առավել:

 Ազգադավության հակառակը հայերենասիրությունը չէ,
հայրենասիրության հակառակը` այլատյացությունը:

              Վատ է, երբ վիրուսը խոսում է քո անունից, սարսափելի`երբ նույնանում է քեզ հետ,
մահացու` երբ դառնում է դու: Այդժամ դու այլևս չկաս,  դու վի-ռուս ես…

      Ամեն ինչ նորմալ է, այնքանով` որքանով… ամենայն աննորմալ է:
                         Լույսը ծագում է Արևելքից, հույսը` Արևմուտքից:                 
      Ամեն ինչ նորմալ է, այնքանով` որքանով… ամենայն աննորմալ է:

              «Շպիոն» Օնի±կը… բա' «շպիոն» Արմե±նը, «շպիոն» Պետրո±սը, 

                                        բա' պրեզիդե±նտը, կաթողիկո±սը…

          «Ուտեմ քե՛զ, ուտեմ քե՛զ». - ասում են սիրելիներդ և… մարդակերները:

          «Գնա՛ մեռի` արի՛ սիրեմ». - ասում են հայերն ու… լեշակերները:

  Ճշմարտությունը «քաղաքական կատեգորիա» չէ,

                      ավա~ղ, իմաստությունը` նույնպես…
        -Գազանի առավելությունը գազանությունն է,     
       տխմարի առավելությունը` խարդավանքը,
             բայց պատիժը` նույն տխմարությունը
:
   «Ռուսերենը հայոց անվտանգության լեզուն է...»
( Հայաստանում ՌԴ դեսպանի հայտարարությունից)
Թերևս, հատկապես`... հայհոյանքերը...
Բազմության մեջ հարկ է եզակի լինել,
եզակիության մեջ` բազմակի:

           Եթե նապաստակին անպատճառ պիտի խժռի գայլը, աղվեսը, արջը կամ բազեն,

     ապա հանուն «կենդանասիրության» հարկ է նրան գոնե թողնել

  «անկաշառք», դեմոկրատական, նրանցից որևէ մեկին ընտրելու իրավունք:

Մեր ինչքը չհրկիզվող գանձարկղներում պահում ենք,

  մեր հոգին` հրկեզ սրտերում:  
Ի±նչ փույթ, թե Հուդան դավեց, Պետրոսն` ուրացավ,
Քրիստոսի խոսքը Հռոմ տապալեց...
«Ժամանակին կաթին մէջ քիչ մը ջուր կ'խառնէին,
հիմա, քիչ մը կաթին մէջ` ջուր» (Հ.Պարոնյան)
Արդ, Կաթնաղբյուրի մեջ` մեզ...
Ռազմադաշտում մեկը իհարկե զինվոր չէ`... ՀԵՐՈՍ է !!!
Բարիկադներում էգ թե «էրքեկ», գոս թե ակադեմիկոս չեն լինում:
Բարիկադներում լինում են կամ պարզապես չեն լինում:

«Ամեն ոք, ով երբևէ հռչակել է բռնությունը իր մեթոդը,
անխախտորեն
պիտի ընտրի սուտը որպես իր սկզբունք» (Ա. Սոլժենիցին) :

  Իսկ նա, ով ոճիր է գործել` նաև ԲՌՆԱՏԻՐՈՒԹՅՈՒՆ!!!…(ԷՈՒԹՅՈՒՆ ):

     Եթե շատ ջգնեք հրեշտականալ`
շատ-շատ «կսրբապատկերվեք»,
բայց  չեք թևածի...

Արցախյան այս մեկ պատերազմում
հաղթանակն անգամ հետաձգված պարտություն է,
պարտությունը` գուցե հետաձգված հաղթանակ...

Հավերժության մեջ ամեն օր Ամանոր է,
սիրո մեջ ամեն ակնթարթ` հավերժություն:
Շնորհավոր... ակնթարթ:
Պեգասներին ախոռներում մի փնտրե’ք,
մուսաներին` վանկերում:
«Ողջերին մեռելների մեջ մի փնտրե'ք»,
քրիստոսներին` վանքերում:
Եթե դուք չզոհաբերվեցիք հանուն ձեր երազանքի`
ձեր երազանքը ձեզ չի զոհաբերվի:
Ճշմարտությունը ձեզանով մի չափեք, այլ` ձեզ ճշմարտությամբ:
Եթե ձեր ցանկապատից վեր չնայեցիք` արևածագը չեք տեսնելու,
ոչ անգամ ձեր իսկ մայրամուտը...
Եթե ձեր տունը հրդեհ է ընկել` ջրհեղեղը ձեզ չի փրկի:
Ճահճում փրկության թպրտոցները խեղդվողին թաղում են շատ ավելի խորը...
Սողունները միջատներով են սնվում, միջակները` հանճարներով:
Ըստ Արիստոտելի. «Գնդի ձևը առանց գնդի գոյություն ունենալ չի կարող»:
Ըստ Էության` այո',  ինչպես «ցպահանջ» սերը մեր ներաշխարհում`
տեղի-անտեղի վերագրվելով ամենատարբեր անձանց,
կամ ինչպես նախածին Էրոսը` մահկանացուներից շատ առաջ...
Շատ քաղցր լեզու ուներ,
ասես ... ճանճի թուղթ:
Կյանքն իր մեջ մահ է կրում,
ազգն իր մեջ` իր ճակատագիրը:
Եթե գոչում եք և արձագանք չկա,
ուրեմն տեղանքը ամբողջովին... տափակ է,
այսինքն` բարձունքներ չկան, այսինքն` անապատ է:
Իսկ եթե ծեծում եք ու չի բացվում, ուրեմն... պատ է...
Կյանքի առաջին ներկայացուցիչները միկրոբներն են,
առաքինության առաջին ջատագովները` ստահակները:
Եթե կողմնացույցի գլխավերևում մագնիս է դրված,
ապա դժվար թե «փոքրիկ նավակը » հասնի «կապույտ ծով » ...
«Եվ քանզի իմաստությունը բնորոշվել է որպես սկզբնապատճառի և ճանաչման
առավել արժանի գիտանք, ուրեմն իմաստությունը հարկ է ընդունել որպես
ԷՈՒԹՅԱՆ գիտություն»
(Արիստոտել, «Մետաֆիզիկա», Գիրք 3, գլուխ 2):

Հասկացա՞
ք, կապիկներ իմ, կապիկներ իմ, կապիկներ իմ հայրենի,
դոդիկներ իմ,
բոբիկներ իմ, ռոբիկներ իմ վայրենի ...
Պատճառահետևանքային ֆլուկտուացիաներում հաճախ,
հետևանքը նախորդում է պատճառին, պատիժն` հանցանքին:
Վկա' հայոց ճակատագիրը…
Աստված մարդուն ստեղծեց  իր էությամբ,
մարդը Աստծուն` իր պատկերով:
Ցեղասպանությունը դիվանագետների` առաջին,
դեմագոգների` մշտական, դեգեներատների վերջին խաղաթուղթն է:
1915 թիվը սկսվել էր առնվազը 1915 տարի առաջ:
Եթե «Արիադնայի թելը» քարկապ է ընկել` ոչ ոք «լուս աշխարհ» դուրս գալ չի կարող,
անգամ ու հատկապես այդ «գորդյան հանգույցը» կտրելով:
Միակ ելքը`  այն հանգուցալուծելն ու շարունակությունը գտնելն է…
    «Լիներ հեռու մի անկյուն…»
Ծովի ափին մի հյուղակ,
Ալեխառը մանկություն,
     Հավերժական մի ծուղակ...
Մարդն հասունանում է մի ամբողջ կյանք,
Կենաց Ծառից
 պոկվում մեկ ակնթարթում`
առանց գլխի ընկնելու գլխին եկածը...

Խնձորն հասունանում է ամբողջ մի ամառ,
բայց  ծառից պոկվում է մեկ ակնթարթում,

շատ հազվադեպ`... մեր գլխին:

Եթե ձեզ շատերն են հասկանում, ուրեմն հասկանալու շատ բան չկար,
իսկ եթե քչերը` ապա թերևս դեռ քիչ են հասկացել...

Եթե ժամանակը դրամ է, ապա ինֆորմացիան` քսակ:

Այնինչ ինֆորմացիան ժամանակի մեջ չի տեղավորվում:

Ինչո՞ւ է Ванька-Встанька-ն միշտ մնում կանգուն:
Որովհետև… «տակը» լիքն է, իսկ ըստ
իրավիճակների

տակուցքը միշտ էլ այս կամ այն կողմ է շրջվում…
Ճաքը թույլ տեղ է փնտրում, ճառագայթը` ճաք:
Երջանկությունը սովորաբար հանճարներին չի տրված,
իմաստուններին` չի  սազում:
Բայց թե դրախտում նույնիսկ Եվային չբավարարեց…
Սաղմը թագուհու արգանդում արդեն արքայազն է:
Անգամ Մայր հայրենիքում դեռ չծնված հայը` որբ , ճորտ ու անտերունչ
:

Լարագնացը կարող է ապավինել միմիայն իր ծանրության կենտրոնին,

անձինք` իրենց ներաշխարհին, ազգերը` հոգևոր միջուկին:

Ստրկամիտը ստրուկ է անգամ ազատության մեջ:

        Օտարամետը` օտար հենց իր հայրենիքում

                                              (և ընդհակառակը ):

Վա~յ այն ազգին, որը նման առաջնորդներ ունի...

Աֆրիկյան գրիպը հատուկ է միայն խոզերին, «արցախտը»` նույնպես:

Աֆրիկյան գրիպը էթնիկական վարակ չէ, «արցախտը»` նույնպես...

Կեղտի մեջ առողջ սերմը ախտ է սերում, սրբազան սերը` դժբախտ,

վեհ գաղափարները` ժանտախտ, արդար ըղձանքը`… «արցախտը»:
Եթե մնացիք կեցության աղիքներում` կունենաք միմիայն մեկ ելք:
Բայց կարող եք պարարտացնել կեցությունը...
Տերևները հանձնված են քամու քմահաճույքին, մահկանացուները` բախտի,
բախտը` տերևների… (Անուշավան Սոսանվեր)
Ենթակայացման պարզագույն հնարը բարոյազրկումն է,
բարոյազրկման լավագույն միջոցը` ապականելը: Վկա...
Ում վրա հենվեցիր` թռնելու է շալակդ: Եվ որքան վստահելի թե հզոր` նույնքան ծանր:
Մեր մերձակիցներն ու «հավերժ բարեկամները» վկա…
Որտեղ կողպեք կա, այնտեղ` թուլություն, որտեղ արգելք կա` գայթակղություն:
Որտեղ բռնություն կա` այնտեղ փրկություն: Որտեղ լրբություն`
այնտեղ հազվագյուտ արժեք: Օրինակ. պատվավոր կանայք, նվիրյալ այրեր..
.
Բառերը կարելի է հաշվել, բայց մտքերը` ոչ:
Մարմինը կարելի է կշռել, սակայն հոգին` ոչ:
Ժամանակը կարելի է չափել, հավերժությունը` անշուշտ ոչ:
Գոյությունը կարելի է սահմանել, էությունը` հաստատ ոչ:
Զի, վերջիններս էութենական չափություններ են, աննյութական, դժվարըմբռնելի
և երևույթներում սովորաբար չեն տեղավորվում
:

Հանճարեղություն է երկու բառով հսկա մի միտք արտահայտելը:

Այլ մեկ «հանճարեղություն» է փոքրիկ մտքի մեջ ամբողջ մի բառարան տեղավորելը...
ԱԳԱՐԿԱ- Ըստ ոմանց, բնավ էլ հայհոյանք չէ,
գալիս է ըստ Աստվածաշնչի Սառայի աղախին եգիպտուհի Ագարից,
որից մինչ այդ չբեր նույն Սառայի խորհրդով Աբրահամը ունեցավ Իսմայիլ անդրանիկ որդուն.
ըստ իսլամական ավանդույթի` հյուսիս. արաբների նախահորը:
Մինչ այդ մորն ու մանկանը օրհնել ու հովանավորել է հենց Եհովահը:     
Բոլորովին այլ խնդիր է, թե Ագար անձնանունը ի՞նչ ենթատեքսով է օգտագործվում:
Հայերենում համաբանորեն դրան համապատասխանում է «օրենքով բոզը»,
որը նույնպես վիրավորական չպետք է ընդունել, ինչպես «օրենքով գող» պատվանման պարագայում:
Այլ խնդիր է, եթե որևէ մեկը «օրենքով» գող կամ բոզ չէ,  այսինքն` պաշտոնական ...
Եթե շատ ուզեք փիղը կանաչ տեսնել` փիղը կկանաչի, բայց պտուղ չի տա...